"Dobrani" - Ally Condie

Zawsze marzyło mi się życie w społeczeństwie idealnym. Ludzie przestrzegają zasad, które sprawiają, że żyje im się lepiej, nikt nikogo nie zabije, nie gwałci, nie obraża, nie okrada... Oczywiście to tylko marzenia, bo niestety zdaję sobie sprawę, że nie da się stworzyć takiej utopii. Na szczęście niektórzy walczą ze światem swoją własną wyobraźnią i pozwalają nam chociażby zasmakować Społeczeństwa, które jest idealne.

Jest już w Sieci tyle świetnych recenzji "Dobranych", że nie mogłam się doczekać, gdy sama przeczytam. Leżeli na moim stosiku i czekali na swoją kolej, ale niestety ostatnio mam bardzo mało czasu na czytanie, który wyrywam ze szponów nauki, kosztem swojego zdrowia psychicznego. Mój stres osiąga apogeum, a ja nie potrafię porzucić książek. Jednak wczoraj, z racji, że dzisiaj cały dzień miałam poświęcić na przygotowywanie się na jutro (jak to cudownie brzmi), uznałam, że mogę przeczytać jedną przyjemną książeczkę. I wzięłam "Dobranych", po dwudziestu stronach już wiedziałam, że uwielbiam tę książkę.

Na moment trafiłam do idealnego świata, który tak bardzo kłócił się z tym, co znam, w czym żyję, że postanowiłam wyzbyć się wszystkich myśli i dać się pochłonąć Społeczeństwu. To było tak niesamowite przeżycie! Ja tam byłam, chodziłam ulicami Miasta, jadłam doskonale zbilansowane potrawy, czytałam Sto Wierszy i zakochiwałam się nie w tym chłopaku, w którym powinnam. Przeżyłam uroczystość Doboru i zachwyciłam się moim Wybrankiem. Może dlatego poszło mi to tak łatwo, ponieważ książka jest napisana w pierwszej osobie, całkiem niezłym stylem, a fabuła naprawdę wciąga. Pewne rzeczy łatwiej przewidzieć, inne trudniej. Na niektóre trzeba czekać, aż przybędzie więcej informacji.

Tak się zastanawiałam nad buntem, podejmowaniem decyzji, miłością... I chociaż nie pochwalam pewnych decyzji bohaterki, z którymi uważam, że sama bym sobie lepiej poradziła, to nie potrafię jej nie lubić za jej determinację i siłę. I podziwiam autorkę za to, jak wiele warstw posiadają "Dobrani". Tę prostą, idealną, którą widzi każdy członek Społeczeństwa, komplikującą się, gdy Cassia zaczyna nie radzić sobie ze swoim (nie)idealnym życiem i tę realną za granicami Prowincji. To wszystko pięknie się splata i jest właśnie idealne.

Powinnam powiedzieć, że wszystko jest przesłodzone, nienaturalne, ale Ally Condie tak dobrze sobie poradziła z tym, co napisała, że nie potrafię skrytykować. A chciałabym, żeby nie czuć się tak, jak się czuję.

Jestem też zakochana w okładce. Prostej, minimalistycznej i symbolicznej. Tak doskonale oddaje treść książki, że najchętniej uściskałabym grafika.

Niecierpliwie czekam na kolejne części i ogromnie dziękuję wydawnictwu Prószyński za możliwość jej przeczytania.

Na stronie wydawnictwa można również posłuchać, jak autorka opowiada o książce, obejrzeć trailer i przeczytać fragment. Chyba właśnie próbuję zachęcić wszystkich, którzy jeszcze nie przeczytali "Dobranych", by to zrobili. Książka posiada świetną stronę internetową, na której można znaleźć ciekawe rzeczy, takie jak Sto Wierszy, Sto Piosenek...

Polecam.