Posty

Wyświetlanie postów z czerwiec, 2012

"Zatrute ciasteczko" - Alan Bradley

Obraz
Flavię de Luce zna chyba każdy – przynajmniej z widzenia. Po boomie na nią, jaki zapanował jakiś czas temu na blogach, ciężko nie kojarzyć przynajmniej, kim ona jest. Wtedy nie dałam się ponieść modzie i na swoją przygodę z jedenastoletnią chemiczką Flavią poczekałam dłuższy czas. Dziewczynka postrzega świat poprzez chemię – to jest chyba najlepsza część książki, a może cecha. Ja sama w wieku jedenastu lat marzyłam (oprócz otrzymania listu z Hogwartu), by być chemikiem, mieć laboratorium i przeprowadzałam różne eksperymenty (w wyniku jednego podpaliłam kiedyś stół, ale wiem o tym tylko ja). Raz stworzyłam nawet różowy atrament! Ale Flavii nie zadowalają takie dziecinne zabawy. Ona zajmuje się czymś poważniejszym – truciznami. Muszę przyznać, że właśnie ta jedna rzecz mnie przyciągała do „Zatrutego ciasteczka”. I opis, i recenzje. Jednak moje własne spotkanie okazało się mniej fascynujące. Pół książki było miło, ale ciągnęło się niczym krówka mordoklejka i ciężko było rusz

"Żółta sukienka" - Beata Gołembiowska

Obraz
Takie małe, a takie duże – nachodzi mnie myśl po skończeniu tej książki. Zamykam ją i patrzę w ścianę. Patrzę i nie myślę więcej, nie mam w sobie chęci do sięgnięcia po kolejną książkę, a przede mną jeszcze półtorej godziny wolnego czasu. Siedzę i nie myślę o tej książce. Bo co można pomyśleć o czymś, co przekłada się na własne życie i czuje się tak silny z tym związek? Po tej książce zapada we mnie cisza – a to może oznaczać tylko jedno. Zacznę od ostrzeżenia – nie radzę czytać opisu z okładki. Zdradza on coś, co powinno zostać tajemnicą aż do końca i mi samej trochę przeszkodziło w odbiorze, bo czekałam na to wydarzenie . Sam opis mówi za dużo o treści. A ja chciałabym porozmawiać o uczuciach i symbolach. Tytuł nie jest przypadkowy – żółta sukienka wita nas w tej książce i co jakiś czas o sobie – nam i bohaterce – przypomina. I rodzi się pytanie – dlatego tak uwielbiany prezent od babci nagle staje się czymś złym? Co oznacza sukienka? Jakie ma znaczenie dla Anny? O tym dowi

"Skrzydła nad Delft" - Aubrey Flegg

Obraz
Oglądaliście „Dziewczynę z perłą”? Pamiętacie tę chłodną, choć słoneczną atmosferę panującą w Holandii? Widzicie we wspomnieniach, jak tworzone są farby, kolory? Czujecie ich zapach? Czy macie ochotę wziąć w ręce pędzel i namalować cokolwiek, by tylko poczuć się artystami i wejść w tamten świat? Jeśli tak, doskonale rozumiecie moje odczucia po lekturze. Jeśli nie, może zapoznacie się z nią sami? „Skrzydła nad Delft” są malarską baśnią w czasie wielkich artystów. Ich bohaterką jest dziedziczka porcelanowej fortuny Louise Eeden, która kocha ojca i dla niego jest skłonna się poświęcić i wyjść za mąż za dziedzica drugiej ceramicznej firmy. W tym czasie ojciec poleca jej pozowanie do portretu, co zmienia wiele w życiu Louise. W Louise podoba mi się, że jest dobra, ale nie jest głupia. Ma swój rozum, choć kieruje się raczej sercem i tym, co uważa za słuszne. Świat ją fascynuje, nie ogranicza się do kupowania nowych sukien, czepków (!) i zastanawiania się, jak najszybciej i najk

"Wespazjan. Trybun Rzymu" - Robert Fabbri

Obraz
Historia starożytnego Rzymu jest naprawdę interesująca. Zdobywcy świata, szaleńcy na tronie, homoseksualizm, intrygi polityczne i jeszcze więcej intryg. Także afer i romansów. Z moją wiedzą na temat Rzymu dotarłam ostatnio do cesarza Tyberiusza (mocno polecam książkę „Kochałam Tyberiusza”), który akurat w przypadku „Wespazjana” starzeje się, a Rzym mogę oglądać od drugiej strony – nie od samych wielkich, tylko od trochę niższych (choć równie intryg ujących) postaci. Część pierwsza serii, czyli „Trybun Rzymu” opowiada o samych początkach kariery politycznej Wespazjana, który według wróżby ma osiągnąć niewyobrażalne wręcz zaszczyty. Jego matka zabrania jednak mówić o tym Wespazjanowi, który dopiero po jakimś czasie dowiaduje się o istnieniu przepowiedni i rozumie już niechęć jego brata do niego. Jednak między braćmi musi zapanować zgoda, by oboje mogli osiągnąć coś więcej i wyjechać do Rzymu. Udaje im się, wspólne zabijanie potrafi scementować ludzi. W Rzymie zostają jednak

"Handlarz śmiercią" - Sara Blædel

Obraz
Są kryminały dobre i kryminały skandynawskie. Możliwe, że tym stwierdzeniem urażę wielu fanów Larssona i innych pisarzy tego typu, jednak tak wygląda mój podział. O Camilli Läckberg wyrażałam się z lekką irytacją, choć jej książka wzbudziła we mnie sympatię (i wciąż siedzi mi gdzieś w głowie), to już wtedy wiedziałam, że to nie gatunek dla mnie. Dwukrotna próba przeczytania Millenium uświadomiła mi to równie dobitnie wraz ze swoimi rozwlekłymi opisami. Ja się jednak nie poddaję i spróbowałam czegoś nowego. „Handlarza śmiercią” duńskiej autorki. Moja opinia nie będzie bardziej pozytywna niż ta „Księżniczki z lodu”, jednak zdecydowanie lepiej mi się ją czytało niż „Mężczyzn, którzy nienawidzą kobiet” (przysięgam, przeczytam kiedyś, podobno po trzystu stronach idzie z górki). Nie czułam tutaj fascynacji, tempa akcji, ani niezwykle ciekawych bohaterów. Fabuła zaś nie tyle przewidywalna, co ograniczona. Bardzo nie lubię takich zabiegów, jakim poczęstowało mnie zakończenie. Nie lub