"Dziewczyna o szklanych stopach" - Ali Shaw

Dziwne rzeczy dzieją się na mroźnym archipelagu.
Niezwykłe skrzydlate stworzenia latają nad skutymi lodem mokradłami.
Zwierzęta albinosy kryją się w ośnieżonych lasach.
Białe meduzy jarzą się w głębinach oceanu.
A Ida MacLaird powoli zamienia się w szkło...

Midas Crook stroni od ludzi. Z pasją uwiecznia na fotografiach swój czarno-biały świat. Dzięki Idzie odkrywa inne kolory.
Miłością chcą powstrzymać jej tajemniczą przemianę.
Ale czas ucieka nieubłaganie...

Ta powieść jest rzadka jak orchidea - piękna i ekscentryczna.

Oto opis z okładki. Niesamowity, tak samo, jak tytuł. Okładka jest piękna, przykuwa wzrok. Mówi: Przeczytaj mnie. I gdy tylko ją zobaczyłam na stronie Empiku, wiedziałam, że muszę, po prostu muszę, ją mieć. Jednak gdy dotarłam do Empiku... Rozczarowałam się. Bo z bliska okładka nijaka, papier jakiś niespecjalny... Nie za tę cenę. Dopiero niedawno zobaczyłam w Matrasie, że jest za 9,90. Wtedy wróciłam. Dwa razy się przymierzałam do kupienia jej. I nie żałuję.

Jest to historia niezwykła. Czaruje fabułą, uczuciami, zadziwiającym miejscem akcji. Debiut - niektórzy uważają, że debiutantom można wybaczyć wiele rzeczy, no bo to w końcu debiut. Ale ja mam zgoła odmienne zdanie. Powinni oni zaczarować czytelnika tak, by chciał przeczytać ich następne dzieło, które może być gorsze. Ali Shaw mnie nie zawiódł. Chociaż jego styl nie jest doskonały, brakuje mi w nim czegoś, czasem lekko denerwuje... Nadrabia fabułą. A może raczej fascynującą scenerią. Bo główną bohaterką wcale nie jest Ida, dziewczyna, która zamienia się w szkło, ale Midas. Chłopak zagubiony, zamknięty w swoim świecie, nienawidzący swojego ojca i tego, że jest do niego podobny. Ida, która chce się wyleczyć, stara się jednocześnie przeżyć najlepiej, jak może, ostatnie chwile swojego życia.

Jest tutaj dużo miłości. Absolutnej. Miłości wyidealizowanej. Może to drażnić. Ale ma swój urok. Czy będąc tak oczarowaną mogłabym powiedzieć coś złego? Na pewno. Bo chociaż to, co czuję wobec tej książki, wskazuje, iż jest ona cudowna i wspaniała, tak naprawdę wiele jej brakuje. Nie odpowiada na wszystkie pytania, co ma swoje zalety w tym wypadku, słowa nie są magiczne, a wręcz całkiem zwyczajne. Sama fabuła, którą ubóstwiam, jest słaba. Jednak autor sprawił, że mimo wszystkich jej wad, jestem zachwycona.

Czy to magia? Nie wiem, ale z pewnością "Dziewczyna o szklanych stopach". Bo tutaj nie można racjonalizować. Albo się ją poczuje, albo nie. Warto przeczytać? Na pewno. Zobaczyć ciekawe rozwiązanie, wspaniałe miejsce, bagno, w którym są posągi ludzi ze szkła... Ali Shaw maluje nam obrazy.

Jeśli komuś spodobał się opis z okładki, powinna się spodobać też treść. On oddaje ducha książki. Jego ostatnie tchnienie.