"Cienie sukuba" - Richelle Mead

Mogę szczerze powiedzieć, że mam lekkiego świra na punkcie tej serii i zorientowałam się dopiero przy trzecim tomie, gdy już było za późno na leczenie się. "Cienie sukuba" to piąta z kolei część, niestety przedostatnia, jak się doszukałam na stronie autorki...

Cała seria opowiada o Georginie Kincaid, sukubie, która nie jest zadowolona ze swojego fachu, ma miękkie serce, co sprawia, że nie chce dewastować dobrych duszy i woli do reszty niszczyć tylko te złe, a to i tak w momentach, gdy brakuje jej energii. Gdy do Seattle przyjeżdża autor jej ulubionych książek, zakochuje się w nim, co po jakimś czasie on odwzajemnia. Jednak różnice "gatunkowe" sprawiają, że ich związek jest co najmniej skomplikowany. W dodatku Georgina ma wyjątkowo kiepski rok - ciągle przydarza jej się coś złego i nadprzyrodzonego - to zakochuje się w niej nefilim, a ona pomaga zniszczyć jego siostrę, to uwzięła się na nią Nyx, a to dzieci Nyx w ramach zemsty, a to jeden z bogów rozprowadza nielegalnie swoją krew jako narkotyk (wyjątkowo skuteczny, tak swoją drogą, chętnie bym zakupiła trochę na sesję). Więc, jak widać, życie Georginy nie dość, że zrujnowane w sprawach sercowych, zawisa na włosku również w sensie dosłownych (a może nie do końca, bo Georgina od ładnych kilkuset lat już nie żyje).

W "Cieniach sukuba" mamy do czynienia z pewnymi pociągającymi wizjami, które wciągają Georginę do krainy snów, ale działają na nią tylko wtedy, gdy ma drastyczne pogorszenie nastroju. A o to nie trudno, bo Seth (jej ukochany pisarz) bierze ślub z jej przyjaciółką, a Georgie pomaga w przygotowaniach. W dodatku do Seattle na wakacje przyjeżdża inny sukub, który uznaje, że Seth jest na tyle interesujący, by się nim "zająć". Georginę to przerasta i zły humor murowany. Nawet nie zauważa tego, co ja zauważam od pierwszego tomu, ale dopiero tutaj jest wyraźne - że Carter, anioł, jest w niej zakochany aż po aureolę. Co prawda w tym tomie rzadko się pojawiał mój ulubiony tekst pt. "Cholerne anioły!", ale... jaką radość sprawiła mi ta książka! I dowiadujemy się trochę więcej na temat, czyj kontrakt został schrzaniony, a to najważniejszy punkt programu.

Ten tom jest trochę gorszy, dość statyczny (mimo to mnie zachwyca), ale usprawiedliwia go to, że trzeba zacząć powoli wszystko wyjaśniać, naprawiać i kierować na dobrą drogę - w końcu przed nami jeszcze tylko jeden, który wychodzi w drugiej połowie tego roku. Bardzo nie mogę się doczekać, chociaż jednocześnie nie chcę, by to nastąpiło, ponieważ trudno będzie mi się rozstać z historią Georgie.

Bardzo gorąco polecam całą tę serię wszystkim - nie tylko fanom fantasy. Nie jest przesłodzona, zbyt paranormalna, jest taka... na granicy. Ale tak niesamowicie wciąga i poprawia nastrój, że nie da się przejść obok niej obojętnie. Kocham te książki.

Za egzemplarz recenzencki bardzo, bardzo gorąco dziękuję wydawnictwu Amber.

Przepraszam za nieodwiedzanie Waszych blogów i brak odpowiedzi na drugą połowę komentarzy pod "Czarnym łabędziem", ale wczoraj miałam dość wysoką gorączkę i ledwo trzymałam się na nogach. Ale dzisiaj termometr mi powiedział, że jestem zdrowa, więc cieszę się, że Was widzę! :D.