"Czy warto być dobrym uczniem?" - Thomas Brezina

Autor: -
Dlaczego w ogóle sięgnęłam po tę książkę bez wątpienia skierowaną do uczniów podstawówki? Głównie dlatego, żeby jednemu z takowych uczniów udowodnić, że przeczytanie tej książki w godzinę to nie jakiś ekstremalny wyczyn i jeśli on ją sobie poczyta, to od tego nie umrze. Bo przeczytać i tak musiał.

Jest to drugi tom z serii o Hot Dogach - chłopcach, którzy całkiem przypadkiem okazali się członkami agencji zwalczania kosmitów. A właściwie tylko znaleźli telefon należący do prawdziwych agentów i zostali za nich uznani.

Czwórka chłopców jest bardzo niesforna. A tym razem zostają prawie wyrzuceni ze szkoły za pomysł konkursu bekania w rytmie piosenek. Na szczęście dla Popcorna - ich przełożonego - to żaden problem. I tak mają misję, więc zrobienie z nich najlepszych uczniów na świecie to rzecz najprostsza pod słońcem. Więc chłopcy lądują na Olimpiadzie Einsteina, żeby pokonać kosmitów, idiotyczne pytanie olimpijskie i uratować uczniów-geniuszy.

Książka jest przezabawna (żeby ktoś widział przerażenie mojej babci, gdy parsknęłam śmiechem, którego nie mogłam powstrzymać...). Oczywiście niezbyt wysokich lotów, nie zawiera w sobie jakiejś wielkiej wartości literackiej, jest napisana prostym językiem. W sam raz dla osób na samych początkach bycia nastolatkiem i awersją do książek.

I taki bonus...
Babcia: Przynajmniej się odstresowałaś.
Ja: Odstresowałam? Przecież co chwila patrzyłam na zegarek, czy zdążę!

xDD.

Komentarze

  1. KassWarz16 stycznia 2011 17:09

    no masz! muszę zatem zakupić do pracy! ciekawe jakie reakcje by wzbudziła:)

    OdpowiedzUsuń
  2. Surinder16 stycznia 2011 17:39

    Heh, ciekawa pewnie ta książka, jednak ja podstawówkę już mam za sobą, więc pewnie po nią nie sięgnę ;D
    Co nie oznacza, że takich nie lubię - nieraz podkradałam młodszej siostrze tego typu książki, bo ona akurat jest zupełnym moim przeciwieństwem, czytanie to według niej jakaś kara ^^.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Recenzje filmowe - Kiedy Paryż wrze (19)

Autor: -
Obraz
Wcześniej ukazały się recenzje filmów : Gran Torino (1), Bogowie (2), Chłopiec na rowerze (3), Pokłosie (4), Grzechy ojca (5), Operacja Argo (6), Bóg nie umarł (7), Jestem (8), Ida (9), Dwa dni, jedna noc (10), Wątpliwość (11), Gabriel (12), Wiek Adaline (13), Choć goni nas czas (14), W obcej/cudzej skórze (15), Chce się żyć (16), Weekend (17), Automata (18) Dziś: Kiedy Paryż wrze – USA; 1964 reż. Richard Quine wyst. Audrey Hepburn, William Holden, Tony Curtis, Frank Sinatra, Fred Astaire Cudowne lata 60. Na rozleniwione lato proponuję komedię! Zatem weźmy na warsztat film „Kiedy Paryż wrze”. Aby jednak nadążyć za jej wszystkimi zwrotami akcji, trzeba będzie trochę z letniego lenistwa zrezygnować. I muszę tu zaraz wspomnieć o mankamencie filmu: właśnie tych zwrotów akcji było za dużo, gdyż pod koniec spektaklu ich ilość zaczęła wręcz męczyć. Ale poza tym drobiazgiem odczułam satysfakcję, że czasu przy oglądaniu tej komedii sytuacyjnej lub komedioweg
Czytaj więcej

Alina się obnaża, czyli ekshibicjonizm sieciowy.

Autor: -
Alina jest człowiekiem dziwnym, jak to znajomi sprzed wieków i z poprzednich wcieleń uważają. Alina teraz postara się to udowodnić, bądź zaprzeczyć tej tezie. Już jako dziecko byłam dziwna. Mama rodziła mnie przez tydzień (a ja mam dowód, że ja się na ten świat nie prosiłam, lekarz musiał przyspieszać poród). Gdy mnie już urodziła, ja zamiast wrzeszczeć nocami, a spać dniami, robiłam trochę inaczej - spałam nocami i dniami, czego resztki pozostały po dziś dzień - wciąż wolę spać, niż łazić po imprezach i innych takich miejscach, które moi znajomi lubią. Gdy już dotrę w miejsce, gdzie huczy, a ludzie próbują mnie opić, obserwuję sobie ich reakcje, popijając co najwyżej soczek. Alkohol okazjonalnie (bo na takich imprezach dobrego i słodkiego przeważnie nie mają, a ja innego nie lubię, a później oni jęczą "Ze mną się nie napijesz?!", nie, nie napiję, dopóki nie dostanę czegoś zdatnego do picia, toasty wypijam soczkiem). Nocami śnią mi się notorycznie mordercy, diabły, Sadako,
Czytaj więcej

Stosik #3

Autor: -
Obraz
Czy ktoś pragnie wiedzieć, na co studenci germanistyki wydają swoje stypendium? No, a przynajmniej jedna studentka... Opowiem Wam od dołu, o czym mowa: 1) Słownik wymowy (takie coś kosztuje... aż szkoda mówić, haha, mówić, dobre...). 2) "Effi Briest" Theodor Fontane. Po niemiecku (oczywiście :D). Lekturka do pracy rocznej, za którą się kiedyś zabiorę. Kiedyś. Lubię to słowo, bo do niczego nie zobowiązuje. 3) "Faust" Goethego. Część pierwsza. Również po niemiecku. Jest cudownie miękki. Książka, znaczy się. To wydanie... dziwne, ale bardzo mi się podoba. Aż szkoda, że nie kupiłam z niego Effi. Ale ją by się źle pewnie czytało w czymś tak miękkim. Uwielbiam Empik, naprawdę! 4) "Evil at heart" Chelsea Cain. Tak! Moja Gretchen part trzy w oryginale! Jak widać, moje groźby nie są całkiem bezpodstawne xD. Na szczęście Allegro miewa różne cuda. 5) "Zamówienie z Francji", do którego zakupu przekonała mnie Kaś na spotkaniu blogowym. Więc zamówiłam
Czytaj więcej