Kindle 3G + Wifi, czyli dlaczego czytniki nie gryzą.

 Moja przygoda z Kindle zaczęła się dość prosto. Zobaczyłam, że to istnieje i nagle postanowiłam, że chcę. Chwilę później uznałam, że nie jest mi to do niczego potrzebne - wszak ebooki czytam rzadko i na komputerze też się da. Potem znowu była krótka chwila, gdy chciałam, ale znowu mi przeszło. Ostateczną decyzję o zakupie podjęłam bardzo spontanicznie i tak bardzo się nakręciłam, że w końcu to zrobiłam. W lutym zakupiłam mojego Kindelka.

Nigdy wrogiem ebooków nie byłam, choć zarzekałam się, że książek prawdziwych mi nie zastąpią. Strony w Kindle nie pachną (próbowałam), głaskanie kartek nie jest tak przyjemne jak w książce papierowej (ale za to zaprzyjaźniłam się z gładzeniem przycisków przesuwających strony), a i tomy nie wyglądają tak ładnie na półce (na której miejsca i tak już nie ma). A jednak ma to jakiś swój urok. No i poza tym papierową wersję też można mieć i wszyscy są szczęśliwi.

Kindle nie męczy oczu, zajmuje mało miejsca w torebce, a w zatłoczonej komunikacji miejskiej, gdzie jedyną możliwością czytania jest trzymanie się jakiejś rury i manewrowanie jedną ręką, jest zbawieniem. Lekki, może zmieścić w sobie kilka tysięcy książek, przy okazji można słuchać muzyki, a gdy najdzie nas ochota na napisanie posta na blogu - można wejść do Internetu. Wygląda ładnie, nie trzeba go często ładować i po jakimś czasie okazuje się, że i bez książki można żyć i nie jest to wcale takie straszne. Zakup Kindelka był jedną z moich najlepszych decyzji w tym roku.

Nie napiszę nic odkrywczego, o tym już było sporo i nie ma się co powtarzać. Dla mnie ekran ma doskonały rozmiar, moja wersja z klawiaturą sprawia, że się go świetnie trzyma (bez klawiatury jest trochę mniej wygodny, bo palce przysłaniają odrobinę ekran - przynajmniej ja tak mam), można zmieniać dowolnie rozmiar czcionki i układ ekranu. No i się nie zamyka sam z siebie, co co bardziej złośliwym książkom się od czasu do czasu zdarza. I jest zdecydowanie lekki, mówiłam już o tym?

Wygoda wygodą, ale wciąż wolę książki papierowe. Przykładem może być "Akademia Wampirów", którą mogłam czytać jako ebooka, ale wolałam chodzić do biblioteki i polować na kolejne tomy. Choć prędzej dałabym się pokroić, niż zrezygnowałabym z Kindelka, to z drugiej strony mając do wyboru moją biblioteczkę a czytnik, zdecydowanie wybrałabym to pierwsze.

Jest jednak jeszcze jedna zaleta Kindelka - o wiele łatwiej ukradkiem czyta się na zajęciach, nie mając przed sobą normalnej książki. W ten oto sposób przetrwałam semestr, nie umierając z nudów, lecz czytając.

Niektórzy uważają, że Kindle to tylko gadżet. Ja się z tym nie zgadzam. Jest dla mnie inną formą książki, a nie czymś, co ma mi pomóc się lansować. Gdy go kupowałam, bardziej interesowały mnie funkcje niż moda na czytniki - dlatego nie wybrałam wersji kolorowej (a gdybym traktowała go jako gadżet, zdecydowanie skusiłabym się na tę), tylko skupiłam się na tym, czego potrzebowałam - możliwości czytania książek i darmowego dostępu do Internetu, co zapewnia mi mój model. Myślę, że nawet najbardziej zatwardziały przeciwnik ebooków zmieniłby zdanie po miesiącu regularnego używania Kindle'a.

Czy Wy też używacie czytników? Jakich? Co o nich sądzicie? A jeśli nie, to dlaczego?