"Królestwo czarnego łabędzia" - Lee Carroll
Bardzo spodobało mi się przedstawienie artystów i ich wizji świata. Malarstwo, muzy, duszki i postacie z mitów, które żyją w naszym świecie, ukryte przed ludzkim wzrokiem. Nie jest to całkiem rzadkie w tego typu literaturze, jednak barwność postaci w kontrastowym przedstawieniu z ponurą, mglistą atmosferą sprawia, iż "Królestwo czarnego łabędzia" można postrzegać jako coś odmiennego. Mamy światło i mrok. I to bardzo ładnie się ze sobą komponuje.
Podoba mi się również, że bohaterowie nie są jednoznacznie dobrzy czy źli. Nie znoszę czarno-białych charakterów, a Lee Carroll uchronili mnie przed nimi. I umieścili akcję w mieście, o którym sobie cicho marzę, które w tej mgle wyglądało naprawdę interesująco i nieustannie kojarzyło mi się z filmem "Kolekcjoner kości".
Mimo to większość fabuły uważam za całkiem przewidywalną, oklepaną i dość słabą. Nie zainteresowała mnie ta książka na tyle, by kiedyś sięgnąć po kolejną część, nie odczuwam do niej dużego przyciągania, choć było bardzo miło. Miłość do wampira mnie przerasta. Królowie wróżek są interesujący. Ale o kwestii artystów już mówiłam. Książka ma parę mocnych punktów, ale całokształt mnie nie powalił ani humorem, ani inteligencją, ani fabułą. Jedynie poszczególnymi, wyizolowanymi elementami.
Książka nie jest zła, ale nie jest również wspaniała. Ma wiele wad, które może zostaną wyeliminowane w kolejnych częściach. Ja nie jestem przekonana.
Za książkę dziękuję wydawnictwu Prószyński.
Ta książka zbiera bardzo skrajne recenzje, mimo to jestem jej bardzo ciekawa, chociaż czuję, że może mnie rozczarować, ale co tam do odważnych świat należy :)
OdpowiedzUsuńPodoba mi się okładka, fabuła już nieco mniej:)
OdpowiedzUsuńMimo tych paru wad, które wychwyciłaś ja jednak mam ochotę przeczytać tę ksiązkę. Jest w niej coś takiego co przyciąga i fascynuje i muszę sama odkryć co to.
OdpowiedzUsuńAle się cieszę, że jej nie wzięłam xDD.
OdpowiedzUsuńJestem w trakcie lektury, niebawem porównamy wrażenia :)
OdpowiedzUsuńJeżeli będzie okazja przeczytam tę książkę :)
OdpowiedzUsuńA ja dopiero zaczęłam czytać :)
OdpowiedzUsuńJuż się cieszę, że to nie kolejna rozemocjowana nastolatka, jak na razie postać głównej bohaterki jawi mi się dobrze ;)
wiekszość osób,które czytały tę książkę ,ma podobne zdanie do twojego ,tak więc nie śpieszy mi się z jej lekturą
OdpowiedzUsuńChciałam kupić tę książkę, ale powstrzymałam się i czytałam recenzje. Postanowiłam, że jednak sobie odpuszczę. Jakoś mnie do niej nie ciągnie, chodź okładka bardzo ładna.
OdpowiedzUsuńJa dam im drugą szansę, tym bardziej że tom drugi już chyba wyszedł po angielsku. Mogli zrezygnować z tego wampira, ale wybaczam im- mam słabość do ożywiania postaci literackich w powieściach :). Choć Oscar Wilde zrobił to z W.H. lepiej.
OdpowiedzUsuńWłaśnie to czytam... Po setnej stronie pojawił się wampir i jest mi źle. Sygnety i biżuteria jest ekstra, ale... przede mną 300 stron i miłośc do wampira. Umrę! Aaaaa!
OdpowiedzUsuńKiedy zaczynałam czytać Twoją recenzję nie miałam dobrego nastawienia. Czytając dalej Twoją wypowiedź, tylko utwierdziłąm się w przekonaniu, że raczej nie przeczytam tej publikacji ;P
OdpowiedzUsuń